Een paar weken geleden kreeg ik van degene die de workshop “ontdek je levensdoel” een uitnodiging voor een terugkomdag. Deze dag was bedoeld om te zien in hoeverre en op welke wijze je met je door jou benoemde levensdoel aan de gang was gegaan. Pffff…. Nou, niet echt veel, tot nu toe.
Vorige week kreeg ik ineens, bij toeval, een mail van een goede kennis van me waarin gevraagd werd of ik voor een paar dagen lang engelen in huis wilde ontvangen. Het was een soort van kettingbrief, nadat ik de engelen gehad had, mocht ik ze doorsturen naar iemand anders. Oké dacht ik, laat maar komen, zal wel weer niet voor niets zijn….
Met de fiets ging ik op weg naar de terugkomdag. Ik moet daarvoor een spoorwegovergang oversteken die op een taludje ligt. Na hard trappen wilde ik nog een laatste keer flink aanzetten om me heerlijk van het taludje af te laten rollen, toen mij een mevrouw op een aangepaste driewieler tegemoet kwam puffen en al trappend halverwege het talud tot stilstand kwam. Verder omhoog lukte niet meer, ze had er de kracht in haar benen niet voor. Ik ging vol in mijn remmen staan, sprong van mijn fiets en duwde mevrouw met fiets en al omhoog het talud over. Eenmaal verder op de fiets vroeg ik me af of dit ook een vorm van engelen brengen was, zou het ook zó eenvoudig kunnen zijn en zocht ik het veel en veel te ver?
Op de terugkomdag werd besproken: wat heb je tot nu toe gedaan, wat was gemakkelijk, waar liep je tegen aan, wat is je niet gelukt?
Makkelijk was om met de engelenkaartjes aan de gang te gaan, ik liep er tegenaan dat ik hierbij niets voelde en dus ermee stopte. Tja, en verder?
De workshopleider nodigde me uit de groep te vertellen wat er tijdens de workshop cranio-sacraal was gebeurd. Ze verklaarde aan de groep: kijk zoiets heet nu een trance-medium. Zij is zó ijl, kan rechtstreeks contact maken met de grote meesters. Deze energieën nemen het dan vervolgens van haar over.
Ik stond erbij en keek ernaar, ging dit echt over mij? Wat jij nodig hebt, vervolgde de leider, is meer zelfvertrouwen, meer feedback van klanten. Hoe krijg je die? Simpel door proefpersonen te vragen. Heb je al een ruimte in huis?
Ik: Eh, nou nee, niet echt.
L: Wat houd je tegen?
Ik: als mensen naar mijn ruimte willen moeten ze door de rest van mijn huis, kan toch geen volslagen vreemden door mijn huis zeulen?
L: vraag vriendinnen als proefpersoon, zij kennen jouw huis toch? Je kunt het ook anders zien, stel je gewoon voor dat alle mensen die voor jou komen jij kunt zien als een vriend. Dan mogen ze gewoon door je huis.
Ik: Ja maar ik woon niet alleen, er zijn ook kinderen in huis, ik kan niet verwachten dat het altijd stil is.
L: Gewoon vertellen, vinden mensen niet raar, als ze het weten en ze horen wat is ook bekend waar het vandaan komt.
Ik: Oké, ik geef het op, ik zal echt aan de slag moeten.
Tenslotte kregen we een geleide meditatie waarin we naar het einddoel keken, hoe voelde dat? Ik ‘zag’ hoe en waarmee ik de ruimte eerst moest reinigen, sfeer neerzetten en zelfs het teken aan de deur waarmee ik aan kon geven aan het werk te zijn! En het voelde zo verschrikkelijk goed……ik heb mezelf er al bijna van overtuigd dat ik nu écht over de drempel heen stap!
lichtbrenger 